เมืองเก่าลี่เจียง (ประเทศจีน)

"เมืองเก่าลี่เจียง" ในเมืองลี่เจียง (Lijiang) เป็น 1 ใน 4 เมืองเก่าของประเทศจีน ที่ล้วนถูกอนุรักษ์เอาไว้เป็นอย่างดี อีก 3 เมืองที่เหลือได้แก่ เมืองเก่าหลางจงใน มณฑลเสฉวน เมืองเก่าผิงเย๋าในมณฑลซานซี และเมืองเก่าเซ่อเสี้ยนในมณฑลอันฮุย ได้รับการจดทะเบียนขึ้นเป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโก (UNESCO) ในปีค.ศ. 1997

ที่นี่มีชื่อเรียกอีกชื่อว่า เมืองเก่าต้าเหยียน (Dayan Old Town) เป็นเมืองเก่าของชาวน่าซีพื้นเมือง (Naxi Ethnic Group) ประกอบไปด้วย 1 เขตเมืองเก่า และ 4 ตำบล รวมทั้งย่านเมืองใหม่ของลี่เจียง เมืองเก่าต้าเหยียน เมืองเก่าซู้เหอ (Shuhe Old Town) เมืองเก่าไป๋ซา (Baisha Old Town) และรวมไปถึงพื้นที่บางส่วนของหุบเขาเสือกระโจน

ที่นี่ถูกสร้างในช่วงราชวงศ์ซ่ง ตอนปลายไปถึงหยวนตอนต้น ประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 800 ปีแล้ว! สถาปัตยกรรมทั้งหมดของเมืองเก่าลี่เจียงจะมีความแตกต่างจากที่อื่นๆ ในจีน เนื่องจากเป็นการผสมผสานวัฒนธรรมของชาวน่าซีพื้นเมือง ซึ่งเป็นหนึ่งใน 56 กลุ่มชนพื้นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานเผ่าหนึ่งของจีนทีเดียว โดยสถาปัตยกรรมแบบน่าซีได้รับอิทธิพลมาจาก ชาวฮั่น ไป๋ และทิเบต ทำให้ลักษณะที่อยู่อาศัยของที่ลี่เจียง จะมีหลังคามุงกระเบื้องซึ่งทำจากดินและไม้ หรือดินและหิน ประตูหน้าต่างมีการแกะสลักด้วยสีสันสะดุดตา มีต้นไม้ ดอกไม้ในและนอกบ้าน รวมถึงสร้างแบบเรียงติดๆ กันไปจนเกิดเป็นตรอก ซอก ซอย เก๋ไก๋ แปลกตาสุดๆ ปัจจุบันมีอาคารบ้านเรือนกว่า 6,200 หลัง มีคนอาศัยอยู่ในเมืองเก่ากว่า 25,000 คน และกว่า 30% เป็นชาวน่าซีนั่นเอง