วัดศรีชุม (จังหวัดสุโขทัย)

"วัดศรีชุม" เป็นศาสนโบราณสถานแห่งหนึ่งในเขตอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือนอกกำแพงเมืองเดิม ใน ตำบลเมืองเก่า อำเภอเมืองสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย วัดแห่งนี้เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัยองค์ใหญ่ซึ่งมีนามว่า "พระอจนะ" องค์พระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ในมณฑป ซึ่งปัจจุบันยอดพระมณฑปได้พังทลายหมดแล้ว เหลือแต่เพียงผนังกำแพงโดยรอบ ไม่มีหลังคาปกคลุม เป็นพระพุทธรูปกลางแจ้งจนถึงทุกวันนี้

เอกลักษณ์ที่โดดเด่นของวัดแห่งนี้ก็คือวิหารเก่าแก่ โอบล้อมไปด้วยต้นไม้สีเขียวขจี เป็นอาคารรูปสี่เหลี่ยมลักษณะคล้ายมณฑป ไม่มีหลังคา เพราะพังทลายลงมาหมด มีการสันนิษฐานว่าหลังคานั้นมีลักษณะเป็นรูปโค้งคล้ายโดม เมื่อไม่มีหลังคาจึงเหลือแค่เพียงผนังสี่ด้าน มีการก่ออิฐถือปูนอย่างแข็งแรงมั่นคง ไม่มีหน้าต่าง

ในส่วนของพระมณฑปนั้นกว้างด้านละ 32 เมตร สูง 15 เมตร ผนังหนาถึง 3 เมตร ทางผนังด้านซ้ายมีการเจาะทำเป็นบันไดในตัวผนังไปจนถึงหลังคา ตามฝาผนังตามช่องอุโมงค์ที่เจาะดังกล่าวนี้มีภาพเขียนเก่าและแต่ละภาพก็เลอะเลือนไปเกือบหมดแล้ว สันนิษฐานว่าภาพเขียนนี้มีอายุเกือบๆ 700 ปีเลยทีเดียว เพดานของผนังนั้นมีแผ่นหินชนวนที่สลักภาพลายเส้นเป็นเรื่องในชาดกต่างๆ จำนวน 50 ภาพ เรียงต่อเนื่องกันเป็นเรื่องราว และภาพเขียนเหล่านี้เองที่ถือได้ว่าเป็นงานจิตรกรรมฝาผนังไทยที่เก่าแก่ที่สุด